Η μηχανή που με μαεστρία είχαν κατασκευάσει, έμεινε ασυντήρητη.
Τα γρανάζια της, παλαιάς κοπής και τεχνολογίας, ανίκανα να κάνουν σωστά την δουλειά τους, - μπούκωσαν από το πολύ λάδωμα βλέπετε - ξεχαρβάλωσαν κάθε προγραμματισμό, και όλοι εμείς που ήμασταν τροφοδότες ενέργειας, ξεμείναμε στο κενό, χαζεύοντας αριστερά και δεξιά κάνοντας τους χαζούς.
Ξαφνικά τα καταλάβαμε όλα.
Θεία φώτιση.
Αναγνωρίσαμε συλλήβδην τα λάθη μας και συνεχίζουμε την ζωή μας ανίκανοι να διορθώσουμε, όσα οι ίδιοι υποδείξαμε ως λάθος.
Επειδή δεν θέλω να παίξω αυτό το παιχνίδι,
Αφήνω στην άκρη τις διαπιστώσεις και τις κατηγορίες, κατεβάζω το δάχτυλο, και ανοίγω την αγκαλιά μου.
Χαμογελώ.
Και αναζητώ την χαρά της ζωής
Στην Αγάπη.
Στην Αισιοδοξία.
Στην Σοφία των προγόνων μας, πάσης φυλής και φύλλου.
Στα μονοπάτια των τραγουδιών και της μουσικής.
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ
Εγώ θα έβαζα και το
ΑπάντησηΔιαγραφή"φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι"
του Διονύση Τσακνή...
Καλή εκπομπή...